já....
hef verið að hugsa eins og fyrri daginn..og hef ekki komist að miklu frekar en fyrri daginn.
Maður fleytir sér gegnum uppmálaðan hversdagsleika vikunnar og lendir í alls kyns paufi, misskemmtilegu. En ég styð það. Ef maður næði að æfa öll heimsins likk og tónstiga á einni kvöldstundu væri þetta ekkert spennandi lengur. Hef verið að koma mér í einhvers konar átak í tónstigum og þá lendir maður fyrst í löngum ógöngum og þetta virðist vera bara sagan endalausa en svo dregur einhver upp gardínurnar fyrir mann og ýmislegt kemur í ljós.
Svo er það paufið,....maður fattar að það er ekki til það sem maður ætlaði að nota í kvöldmatinn og pirrast út í bíl í 10/11 og þakkar pent fyrir sovét ( öðru nafni euroshopper) hunangið og svitalyktareyðinn sem eru í alveg eins umbúðum...ekki það að ég noti svitalyktareyðinn í matinn en það fattast í bílnum að sú nauðþurft gleymdist í síðustu bæjarferð.
en þetta eru gullnu kodak mómentin sem gera tilveruna skemmtilegri. Pauf í rigningu með magnara út í bíl, skipulag hver fer með hverjum í bíl, pauf við að ná í alla, allir komnir í bíl á leið á tónleika (allt of sein), og svona mætti telja fram eftir götum landsins.......
ég vona að sem flestir njóti þess paufs og brasks sem fylgir næstkomandi dögum vikunnar.
lifið heil
Sigrún
